کتاب الکترونیکی: ماندن در وضعیت اثر امی ب. هریس و تامس ای. هریس

کتاب ماندن در وضعیت آخر نوشتهٔ امی ب. هریس و تامس ای. هریس است که با ترجمهٔ اسماعیل فصیح منتشر شده است. این کتاب ادامهٔ کتاب وضعیت آخر؛ من خوب هستم، شما خوب هستید است.

درباره کتاب ماندن در وضعیت آخر

کتاب ماندن در وضعیت آخر کتابی در زمینه روان‌شناسی و خودشناسی با موضوع تحلیل رفتار متقابل است. این کتاب در ادامه کتاب «وضعیت آخر» امی و تامس هریس و به درخواست مخاطبانی نوشته شده است که خواهان اطلاعات بیشتری درباره اصول «تحلیل رفتار متقابل» بودند.

«وضعیت آخر» کتاب راهنمایی درباره تحلیل رفتار متقابل بود که میلیون‌ها نسخه از آن فروش رفت و به زبان‌های زیادی ترجمه و برای نابینایان نیز به خط بریل نوشته شد. اگر این اثر را نخوانده‌اید حتما پیش از کتاب حاضر و یا در کنار «ماندن در وضعیت آخر» آن را بخوانید چراکه در برگیرنده جزئیاتی اصولی است که کتاب حاضر بر اساس آن بنا شده است. البته خلاصه مباحث کتاب اول در کتاب حاضر و در فصل اول برای علاقه‌مندان مرور شده است. 

نویسندگان در این کتاب،  اصول «تحلیل تبادلی (تحلیل رفتار متقابل)» را با ذکر مثال‌هایی ساده و فهمیدنی به‌روشنی توصیف کرده و آن را به‌طرزی ماهرانه و اندیشمندانه به ملاحظاتی گسترده‌تر، مانند ارزش‌های اخلاقی، ارتباط داده‌اند.

«ماندن در وضعیت آخر» درباره دوست‌داشتن و حرف‌زدن و گوش‌کردن و خواستن و دادن و گرفتن و تعیین مقصد و لذّت بردن از سفر زندگی با شما سخن می‌گوید و در هر سنی که باشید، این کتاب را آموزنده و سودمند و لذت‌بخش خواهید یافت.

بخشی از کتاب ماندن در وضعیت آخر

«تصمیمی که یک بار گرفته شد، می‌تواند تجدید شود. وضعیت (= تصمیم) کودکی ما، قبل از زبان باز کردن گرفته شد و بر اساس احساس‌هایمان درباره چگونگی دنیایی بود که به نظرمان می‌رسید.

اما، وضعیت “من خوب هستم ــ شما خوب هستید” کمتر بر اساس احساس‌ها و بیشتر بر اساس تفکر آگاهانه و ایمان و تعهد به عمل گرفته می‌شود. این تصمیم، تصمیمی است به منظور ردّ فرض‌های کودکی، و اثبات این امر که ما دیگر کودکانی ناتوان و وابسته نیستیم. این اظهارنظر نه به معنی ارزشیابی واقعیت بلکه به معنی پذیرش آن است. این اظهارنظر به معنی اعتقاد به با ارزش بودن اشخاص، منجمله خود ما است. مفهوم این اظهارنظر این نیست که همه افراد کامل هستند و همه اعمال آن‌ها خوب است.

منظور این نیست که همه اعمال ارزش یکسانی دارند یا همه اشخاص یکسان‌اند. مفهوم این اظهارنظر این است که ما مردم را همچون انسان تلقی می‌کنیم نه شی‌ء، و مایلیم به آن‌ها نه با توجه به شرایط گذشته، بلکه با در نظر گرفتن بهترین شرایطی که می‌تواند در آینده وجود داشته باشد، نگاه کنیم. معنی آن این است که ما خود را نیز به همین نحو می‌نگریم. گوته امکان وجود وضعیت “من خوب هستم ــ شما خوب هستید” را چنین بیان می‌کند: “وقتی با انسانی همان‌گونه که هست رفتار می‌کنیم، او را به کمتر از آنچه هست تنزل داده‌ایم. وقتی با او طوری رفتار می‌کنیم که گویی هم‌اکنون به آنچه بالقوه می‌توانست باشد رسیده است، او را آنگونه که باید باشد اعتلا بخشیده‌ایم.” “من خوب هستم ــ شما خوب هستید” اصلاح قانون اساسی زندگی ماست. این تصمیم ممکن است اعمال نیک و بدیع بسیاری به دنبال داشته باشد. البته منظور این نیست که تصمیم اولیه از ذهن پاک می‌شود، زیرا آن تصمیم ضبط شده و اغلب آماده باز نواختن است. اما تصمیم بعدی نیز ضبط می‌شود.

هر چه آگاهی ما نسبت به این روش جدید نگاه کردن به خود و دیگران افزایش یابد، با آمادگی بیشتری می‌توانیم ماهیت رفتارهای متقابل روزانه خودمان، سلام و احوال‌پرسی‌ها، نگرش‌ها و واکنش در مقابل فشارها، و چگونگی مقابله با احساس‌های خود را تغییر دهیم.»